Вітаю знаёмыя сьцежкі,
Што дзесь пачаліся зь вясны,
Сваіх спадарожнікаў даўніх –
Пад сьвіткай імглы валуны.
Вітаю бярозы, якія
Ў зіму чарадою брыдуць,
I тыя вятры штармавыя,
Што мне несьціхана гудуць.
Гудуць, каб ішоў я за імі
I не аглядаўся назад,
Ішоў аж пакуль на дарозе
Ня ўкрые сьлядоў лістапад.
1977
|
|
